MELEKLER MÜMİNLER İÇİN DUA EDER Mİ?

MELEKLERİN MÜMİNLER İÇİN DUASI

Gafir Süresi;

7- Arşı yüklenen, bir de onun etrafında bulunan melekler Rablerini hamdile tesbih ederler. O’na imam ederler. -Müminlerin de bağışlanmasını- şöylece-isterler: “ Ey Rabbimiz, senin rahmetin ve ilmin her şeyi kuşatmıştır. O halde tevbe edenleri, senin yoluna uyup gidenleri bağışla.Onları cehennem azabından koru.”

8- Rabbimiz! Müminleri ve onların atalarından , zevcelerinden , nesillerinden iyi olanları kendilerine vaad ettiğin Adn cennetlerine koy. Şüphesiz Aziz olan, Hakim olan sensin!..”

Biz “Arş”ın ne olduğunu bilmiyoruz. Onun şeklini de , meleklerin onu nasıl yüklendiğini de ve onun çevresinde bulunanları da bilmiyoruz. Esasen beşer idrakinin kavrayamayacağı hususlar üzerinde durmakta, Allah’ın hiç bir kimseye bildirmediği gaybe ait konular etrafında söz etmekte fayda yoktur. Sürenin siyakında tasrih edilen konu ile alakalı gerçeğin özeti şundan ibarettir: Allah’ın bir takım “ mukarrabin mertebesine ermiş” kulları “ Rablerini  hamdile tesbih ederler. “ ve “ O’na iman ederler.” Meleklerin iman edişini , bedihi bir husus olmasına rağmen Allah’ın tasrih etmesi , onlarla, beşerden mümin olanları birbirine bağlayan, İman alakasına işaret içindir.  İşte o “mukarreb “ kullar, Yüce Allah’ı tesbihten sonra , O’na yönelerek , müminler hakkında hayır duasında bulunuyorlar.  Bu , müminin edeceği en iyi duadır. 

Melekler dualarına “edep”le , dua ve niyazın edeplerini böylece bizlere öğretmiş oluyorlar. Diyorlar ki:

 “ Ey Rabbimiz, senin rahmetin ve ilmin her şeyi kuşatmıştır.” 

Duanın önünde bu mübarek kullar, insanlar için rahmet dilerken ancak her şeyi kuşatan Allah’ın rahmetinden yardım istediklerini söylemekle neticeyi yine her şeyi kuşatan , Allah’ın geniş ilmine havale ediyorlar. Dua esnasında hiç bir şeyi ileri sürmeyip , ancak Allah’ın rahmet ve ilmini, bunlardan medet bekliyor ve yalnızca bunlara iltica ediyorlar.

“ ... O halde tevbe edenleri, senin yoluna uyup gidenleri bağışla.” 

Mağfiret ve tevbeye karşı yapılan bu işaret, sürenin baş kısmı ile birleşiyor, Allah’ın oradaki sıfatıyla: “ Günahı bağışlayan, tevbeyi kabul eden...”  Nitekim buradaki cehennem azabına işaret de, oradaki “ azabı şiddetli” sıfatiyle birleşmiş oluyor...

Melekler müminlerin bağışlayıp azaptan korunması için yaptıkları duaya devamla, iyi kulları için Allah’tan vaadini gerçekleştirerek cennet ihsan etmesini istemektedir:

“ Rabbimiz! Müminleri ve onların atalarından , zevcelerinden , nesillerinden iyi olanları , kendilerine vaad ettiğin Adn cennetlerine koy. Şüphesiz Aziz olan, Hakim olan sensin!..”

Cennete girmek büyük bir nimet ve kurtuluştur. Buna, atalarından, zevcelerinden ve nesillerinden iyi olanların sohbeti ilave ediliyor ki bu da ayrı başlıbaşına bir nimettir. Üstelik bu durum müminler arasında birliğin tezahürüdür. Demek ki iman bağı oldu mu baba, evlat, karı koca hep birleşecektir. O bağ, o cevher yok mu, aradaki her türlü rabıta kopmuştur artık:

Duanın bu kısmını “ Şüphesiz sen Aziz olan , Hakim olan sensin.” cümlesinin takip edişi , Allah’ın hikmetine olduğu gibi, kuvvetine de işaret içindir. Kullar arasında verilecek hüküm bu sıfatlarla olur. 

“ Bir de onları her türlü kötülükten koru. Sen kimi kötülüklerden korursan o gün muhakkak ki onu rahmetine mazhar etmiş olursun. Bu , en büyük kurtuluştur.”

Meleklerin, müminleri Adn cennetine koyması için yaptıkları duadan sonra,  Allah’ın onları kötülüklerden koruması için yaptıkları bu dua , o çetin mahşerin birinci ve en önemli merhalesine dikkat çekmek içindir. Çünkü kötülükler sahiplerine ahirette helake sürükler, tehlikeli badirelere yuvarlanmalarına sebep olur. Allah mümin kullarını ondan korudu mu, onun doğuracağı netice ve kötü akibetlerden esirgemiş olur. Ve bu, o gün için rahmetin kendisidir ve aynı zamanda saadete giden yolun ilk adımıdır: “ Bu, en büyük necat ve saadetin ta kendisidir. “ Mücerret günahtan korunmak , pek büyük bir iştir... 

Kaynak: Prof. Seyyid Kutup, Fîzılâl-Îl- Kurân , Hikmet Yayınları, İstanbul, 1986, 12. Cild. S: 490, 503-594