Gerçektende O bir "CİCİ BABA" , eşi de bir " CİCİ ANNE" idi.
Yüce Rabbim herkese ömrünün son demlerinde böyle güzel sıfatlarla taltif edilen kullardan eylesin.
Sadece biz demiyorduk; bu güzel insanlara:CİCİ BABA ve CİCİ ANNE.
Cemil Kantemir ve Eşi
Cemil Şadi, Cem, Caner, Aytekin, Sabit, Aslı , Gül ve Meryem Aylin adında sekiz tane minik minik torunları vardı.
Caner-Cem ve Aytekin Kantemir
İşte bu torunları onların çevresinde pervane gibi dönerlerdi ve" Cici Baba" , "Cici anne "diye seslenirlerdi.
Sabit Keleş
Onlar da bu güzel torunlarını bağırlarına basar severlerdi. Onların hertürlü ihtiyaçlarını anında yerine getirirlerdi. Parklara bahçelere götürür eğlendirirlerdi minik torunlarını.
Herhalde bizlerde bu güzel torunlardan duymuştuk bu güzel "Cici Baba" ve "Cici anne" sözlerini.
"Cici Baba"nın adı Mehmet Kantemir, "Cici Anne"nin adı da Rakibe Kantemir(Çetinkaya) idi.
Rakibe Çetinkaya'nın babasının adı Cemil, anasının adı Nadiye idi. Cemil Kartbabay 8 çocuğunu eşi Nadiye'ye emanet edip Çanakkale Savaşı'na gitti. Birdaha da dönmedi,şehit oldu.Rakibe Çetinkaya Cemil ile Nadiye'nin en son çocuğu idi.
Cici Bababanın babasının adı İbadullah, annesinin adı da Meryem idi.
İbadullah kartbabay, Sungurlu'da hanları hamamları olan zengin biriydi.İşlerini daha fazla büyütmek için Kırım Tatarların çok sayıda yaşadığı Eskişehir'e göç etti. Eşi Meryem'inde çocukaları Mehmet ve Şükrü ile birlikte Eskişehir'e gelmesini istedi.Eşi Meryem "Ben doğduğum topraklardan ayrılmam deyip, oğulları Mehmet ve Şükrü'yü yanına alarak köyümüze yerleşti.
Meryem kartanay oğulları Mehmet ve Şükrü'ye hem analık etti hem de babalık. Eskişehir'e göç eden eşi İbadullah'tan uzun sure haber alamadı. Kadın başına bir erkek gibi çifte gitti, harmanlarda döven sürdü. Evlatlarını hiç kimseye muhtaç etmedi. O yokluk günlerinde evlatlarını yaşatmak için çok çalıştı.
Meryem kartanay, en büyük oğlu Mehmet Kandemiri köyümüzün Seyitler sülalesinden olan Rakibe Çetinkaya ile evlendirdi.
Cici Baba Mehmet Kantemir ile Cici anne Rakibe severek evlenmişlerdi. Birbirlerini evlendikleri günden başlamak üzere ölünceye kadar hiç incitmediler. Hep birbirlerinin yüzlerine güldüler. Mutlu bir evlilik hayatı sürdürdüler.
Cici Baba ile Cici annenin evliliklerinden bir oğulları oldu adını Fevzi koydular. Bu çocuk iki buçuk yaşında vefat etti. Cici baba ve cici anne ilk evlatlarının ölümüne çok üzüldüler.
Cici Baba bu evlat acısını henüz atlatamamıştı ki 25 yaşında delikanlı kardeşi Şükrü, yakalandığı bir hastalıktan kurtulamadı.. Hem evlat acısı hem de kardeşinin acısı Cici Babayı çok yıprattı.
Şükriye Kantemir
Yüce yaradan bu acıların arkasından Cici babaya bir kız evladı verdi.Bu kız evladının adını çok sevdiği kardeşi Şükrü'nün adına uygun Şükriye ismini koydu. Cici baba erkek evlat bekliyordu ama Rabbim ona bir kız bağışlamıştı. O da kaderine razı oldu. "Oğlan olmasa da kız oldu. Adını da Şükriye koydum" diye kendi kendini teselli etti.
Şükrü Kantemir
Cici babanın kardeşine duyduğu bu sevginin arkasından Yüce Yaradan bir erkek evladı daha verdi, onun adını da kardeşinin adı olan Şükrü ismini koydu. Şükrü evladından sonra cici babanın bir erkek evladıda oldu, onun adını da Avni koydu
Avni Kantemir
Askerliğini Güneydoğu Anadolu'da yapmıştı Cici Baba. Makinali Ateşli silahları kullanmış ve komutanları tarafından çok sevilmiş ve takdir edilmişti.İki senelik askerliğini yapıp köye geldiğinde, Güneydoğuda patlayan bir isyandan dolayı tekrar askere çağrılmış, iki sene daha aslerlik yapmak zorunda kalmıştı. Bu askerlik dönüşü Ankara'ya uğramış, Ankara'da bir kaç gün kalmıştı.
Cici Baba üç evlat olunca köyde geçinmenin zor olduğunu anladı;askerlik dönüşü uğradığı Ankara'ya geldi. Köyümüzden Ankaraya ilk gelip yerleşen Cici baba oldu.. Cici Baba Ankara'da kendine uygun bir iş buldu. Çalıştı. On yıl sonra eşi Rakibeyi, çocuklarını ve Annesi Meryemi yanına getirdi.
Cici Baba ve Cici anne misafirperver insanlardı. Sofraları herzaman açıktı.Oturdukları ev Otobüs Garına yakındı. Köyümüzden Ankara'ya gelenlerin ilk uğradığı ev Cici Baba ve Cici annenin evleriydi. Cici Babanın ve cici annenin ekmeğini yemeyen köylümüz yoktur sanırım.
Cici anne gelen misafirlerini o küçük mutfağında pişirdiği güzel yemekleri ikram ederdi. Cici baba da gelen misafirlerin ekmeklerini almak için bizzat erinmeden bakkala kendisi giderdi.
Gelen misafirlerin Cici baba ve Cici annenin evinde günlerce kaldıkları olurdu.Birgün olsun misafirlere karşı kaşlarını dahi kaldırmaz, onları en güzel bir şekilde ağırlarlardı.
Cici babanın eli çok açıktı ve yardım yapmayı seven bir insandı. Köylülerimizden maddi sıkıntısı olan Cici Babaya gelirdi. Cici babada darda kalan köylülerimizin ihtiyaçlarını hep karşılardı.Hiçbir zaman borç verdiği insanlardan alacağını istememiştir Cici Baba..Borçlu kendi gönlüyle getirip verirse almıştır, vermeyenleri de hiçbir zaman rahatsız etmemiştir.
Cici anne Emir emmisinin cenazesine hastalandığından köye gidememişti. Emir emmisinin kırkına gitmek için Cici babadan izin aldı. Cici baba da "Fazla kalma.Çabuk gel" demişti.
Cici anne Emir emmisinin mevlidinden sonra doğduğu köyümüzde hayata gözlerini yumdu ve köyümüzün mezarlığına defnedildi. Cici anne, Cici babanın "Çabuk gel" sözünü tutamamış Rabbine kavuşmuştu.
Cici baba, Cici annenin ölümüne dayanamadı. Hastalandı. Üç yıl sonra O da Anakara'da vefat etti. Cici baba'nın cenazesi Ankara'dan köyümüze götürüldü. Çok sevdiği eşi Cici annenin mezarının yanına defnedildi.
Cici Baba ve Cici anne,
şimdi köyümüzün mezarlığında huzur içinde yatmaktadırlar.
Cici Baba ve Cici anneye rahmetler diliyoruz.
Mekanları cennet olsun.
30 Mart 2016 17 : 08 
BUGÜN
